De geschiedenis van het Jachthoornkorps Garde Jagers gaat terug tot het jaar 1936. Toen is ervoor het eerst bij de militaire muziek met een aantal jachthoorns geoefend en gespeeld. Helaas was dat maar van korte duur. In 1954 werd door de toenmalig regimentscommandant in het kader van het 125-jarig bestaan van de Garderegimenten Grenadiers en Jagers het initiatief genomen om een Jachthoornkorps op te richten. Onder leiding van sergeant der eerste klasse J.H. Jansen werd gestart met de repetities. De bezetting bestond uit 13 jachthoorns, 8 es-trompetten, 5 trommen, 1 grote trom en een bekken. Later aangevuld met bastrompetten voor de klankdiepte en klankkleur. Het eerste optreden vond plaats in juli 1954 in kader van het jubileum en vanwege het succes werd in augustus deelgenomen aan de toenmalige eerste Taptoe Delft. Meerdere optredens volgden en de instrumentale bezetting werd uitgebreid met een bas-tuba. In de loop van de volgende jaren ontwikkelde het Jachthoornkorps Garde Jagers zich tot een niveau dat alom waardering oogstte in binnen- en buitenland.
In Nederland manifesteerde het korps zich vele malen in Taptoe Delft en de NATO Taptoe in Arnhem. Op 25 mei 1962 werd het korps ingedeeld bij het 12de Pantserinfanteriebataljon Garde Jagers in Schaarsbergen. De muzikanten waren allen dienstplichtigen en stonden onder leiding van een beroepsinstructeur die tevens als Maître de Clairon optrad. Vele jaren van succesvolle optredens volgden. Het korps heeft in 1993 voor de laatste maal opgetreden tijdens de Nationale Taptoe Breda.
Bij de opschorting van de dienstplicht in mei 1993 en als gevolg daarvan het reorganiseren van de militaire muziek binnen Defensie zijn de dienstplichtige jachthoorn- en tamboerkorpsen opgeheven.
Door veel bezoekers van de Nationale Taptoe werd het ontbreken van de Jachthoorn- en Tamboerkorpsen als een gemis ervaren. Deze korpsen waren met hun signaaltrompetten in Bes en Es natuurlijk vrij uniek. Een bezetting als die van het Jachthoornkorps kwam nergens in de wereld voor. Alleen de Batterie-Fanfares in Frankrijk hadden ook jachthoorns in hun bezetting, maar de nadruk ligt daar meer op de trompetten. De unieke klank van de jachthoorn gaf warmte en gedragenheid en was altijd direct herkenbaar als typisch Nederlandse traditionele militaire muziek.
In 1996 is met groot succes het Groot Jachthoornkorps Garde jagers (ca. 100 personen) tijdens de taptoe gepresenteerd, dat voor het overgrote deel was gevuld met burgermuzikanten uit verschillende burgermuziekkorpsen. Deze korpsen hebben allen een hoog muzikaal niveau en beheersen de exercitie- en showtechniek.
In 2011 is het initiatief gekomen om onder de vlag van de Nationale Taptoe een Jachthoornkorps op te richten die de traditie van het jachthoornkorps van het voormalig Garderegiment Jagers levend moet houden. De basis zou worden gevormd door burgermuzikanten.
Begin september 2014 is een zelfstandige Stichting opgericht. Met het Ministerie van Defensie is op hetzelfde moment een convenant afgesloten, waarin het korps wordt erkend als een officieel vrijwilligersorkest. Het korps mag dan ook optreden in de ceremoniële tenues van het voormalig Garderegiment Jagers en deelnemen aan ceremonieën en evenementen. Het Traditioneel Jachthoornkorps Garde Jagers heeft een binding met het 11e Infanteriebataljon Garde Grenadiers en Jagers.
Het huidige jachthoornkorps wil graag de traditie van het voormalig jachthoornkorps Garde Jagers levend houden door muzikaal bij te dragen aan evenementen zoals het defilé op de Nederlandse Veteranendag en Wageningen, Airborne evenementen, taptoes enz. Ook zijn we een graag geziene gast bij herdenkingen binnen defensie zoals bij de jaarlijkse herdenking bij de Vereniging Veteranen Grenadiers en Jagers. Aan maatschappelijke items(KIKA taptoe en Droom van een Fan) waar defensie veel waarde aan hecht, leveren we een muzikale bijdrage.
Het instrumentarium waar wij gebruik van maken heeft een bijzondere klankkleur en bijzondere sound. De klankkleur wordt met name bepaald door de jachthoorns die een specifiek doordringend geluid hebben. Het neigt een beetje naar de scherpe klank van een trombone maar dan een veel voller geluid. Het instrumentarium bestaat uit voornamelijk natuurtoon instrumenten. Een natuurtoon instrument is een lange buis met een mondstuk erop om op te blazen en aan het eind een beker voor het geluid. En om het instrument handelbaar te maken wordt het opgerold en dan krijg je b.v. een jachthoorn. Door verschillende buislengtes te maken krijg je verschillende instrumenten die hoger of lager kunnen spelen. Zo beschikt het huidige jachthoornkorps over Es-cornetten, Es-trompetten, bastrompetten, sousafoons en Es-jachthoorns. Door de combinatie van verschillende soorten natuurtoon instrumenten is het mogelijk om in een breed spectrum te kunnen spelen waarmee je veel diepte in de sound van het korps krijgt. Het Traditioneel Jachthoornkorps maakt grotendeels gebruik van de historische instrumenten die destijds werden gebruikt door het voormalig dienstplichtig jachthoornkorps en inmiddels al een kleine 70 jaar oud zijn. Ook beschikt het jachthoornkorps over lyra’ s, een soort klokkenspel op een stok Dit instrument vult de totaalklank van het orkest aan in het sopraanregister.
