Nationale inventarissen van immaterieel cultureel erfgoed. De verschillende benaderingen in Europa

UNESCO Borging

In 2003 nam UNESCO het Verdrag aan voor de Bescherming van Immaterieel Cultureel Erfgoed. Hierdoor ontstond een nieuw erfgoedconcept: immaterieel cultureel erfgoed. Een belangrijke taak bij het beheren van erfgoed is het maken van een inventaris. Een goede inventaris moet informatie bevatten over waar het erfgoed zich bevindt, of het nog bestaat, en of het veel is veranderd. In Artikel 12 van het Verdrag staat dat landen een nationale inventaris moeten maken en deze regelmatig moeten bijwerken. Hoewel het verplicht is om een inventaris te hebben, geeft UNESCO geen vaste regels. Landen mogen zelf bepalen hoe ze dit doen, passend bij hun eigen situatie.

In deze publicatie onderzoekt wetenschappelijk medewerker Mark Schep hoe Europese landen immaterieel erfgoed inventariseren. Hij kijkt naar de richtlijnen van UNESCO en bespreekt hoe Nederland, België, Estland, Finland en Portugal dit aanpakken. Ook deelt hij de ideeën van andere onderzoekers over dit onderwerp. Wil je de hele publicatie lezen? Klik dan op de link in de bijlage, of lees de publicatie via deze link. De publicatie is Engelstalig.

Heb je vragen? Neem gerust contact op met Mark Schep via m.schep@immaterieelerfgoed.nl.

Alle rechten voorbehouden