Carbidschieten wordt gedaan met oudjaar. Het jaar wordt ‘uitgeknald’. Vooral jongens vinden het ‘keigaaf’ om flink te knallen met een oude melkbus. In de aanloop naar het nieuwe jaar zoeken vriendengroepen elkaar op om zich met elkaar voor te bereiden op het carbidschieten. Dit gaat gepaard met veel gezelligheid, spanning en plezier.
Bij carbidschieten doe je wat carbid in een melkbus. De melkbus wordt op een bokje geplaatst waardoor de bus met de opening schuin omhoog in een bepaalde hoek komt te liggen. Hierdoor ligt de bus vast en voorkom je dat hij door de kracht van de explosie naar achteren schiet. Je maakt het carbid een beetje nat en sluit de bus af met een kunststof bal. In de bus ontstaat een gas. Bij een gaatje in de bus wordt een vlammetje gehouden. Er volgt een explosie waarbij de bal meters ver wegschiet. De sterkte van de knal is ook afhankelijk van de tijd die er geweest is voor de gasvorming.
Er zijn dorpen waar bussen naast elkaar worden opgesteld en het afschieten geregisseerd wordt. Carbidschieten wordt individueel of in wedstrijdverband beoefend op locaties die bepaald worden door wet- en regelgeving. Wanneer het plaatsvindt in wedstrijdverband geldt er ook een reglement. Degene met de meeste meters wordt tot winnaar gekroond, een eretitel die hij of zij een jaar mag dragen. Voor de deelnemers is ‘het erbij zijn’ belangrijk en de ontspannen gezelligheid. Onder het genot van traditionele hapjes en drankjes (erwtensoep, oliebollen en carbitter) beleven de aanwezigen met elkaar een mooie oudejaarsdag.
