Elke eerste dinsdag na 7 augustus wordt in Linschoten de herinnering aan de traditionele kermis levend gehouden. Op die dag bakt en verkoopt de bakker warme (beschuit) bollen. Ooit was er in Linschoten namelijk de jaarlijkse kermis. Het was geen grote kermis, maar de dorpelingen en de kasteleins waren erg teleurgesteld toen in 1875 het gemeentebestuur besloot om de kermis definitief af te schaffen. Om hiermee om te gaan, startte bakkers in Linschoten de traditie van het warme (beschuit) bollen bakken en eten op de oorspronkelijk kermisdag.
Eind juli begint de lokale bakker (van de drie is er inmiddels nog maar 1 over) bekend te maken dat de warme bollendag er weer aan komt. De autochtone bevolking kent het wel. Die hoef je er eigenlijk helemaal niet aan te herinneren, maar het dorp is de afgelopen jaren flink uitgebreid en de nieuwkomers informeren dan ook nieuwsgierig wat dat dan is. Zo nemen zij kennis van dit fenomeen en gaan ze er ook aan mee doen.
De bakker gaat op de bewuste dag extra vroeg open zodat de bevolking de warme bollen warm en wel kan kopen. Thuis wordt de bol doorgesneden net als een krentenbol en voorzien van een laagje (liefst) roomboter dat door de warme smelt. Een laagje suiker er op en smullen maar.
Toen er nog meerdere bakkers in Linschoten waren, maakten zij er dan een wedstrijdje van. Wie de bollen het eerste klaar had meldde dat luid met hoorngeschal. En de kinderen zongen:
De bakker op de hoek
die heeft vannacht geblazen,
de vellen van zijn broek
die hangen voor de glazen
als een boekweiten koek.
