Indisch koken is het bereiden van gerechten met vlees (bijvoorbeeld rendang), vis (ikan pedis), tahoe (tahoe ketjap), ei (sambal goreng telor), groente (sambal goreng boontjes) en fruit (roedjak). Als meer dan twintig van deze gerechten worden gecombineerd met rijst of bami en bij bijzondere gelegenheden worden geserveerd, heet dit een rijsttafel. De Indische gemeenschap kookt vrijwel dagelijks Indisch. Een eenvoudige Indische rijstmaaltijd van twee tot vier gerechten wordt vaker gekookt en opgediend dan een uitgebreide Indische rijsttafel.
Tegenwoordig kunnen gasten voor een Indische maaltijd of rijsttafel bij particulieren thuis aanschuiven of in een Indische gelegenheid, bij een bruiloft, familiefeest, jubileum, herdenkingsbijeenkomst of een begrafenis. Of de rijsttafel wordt in buffetvorm als lunch of diner geserveerd aan gasten op een Indische locatie. Bij speciale gelegenheden in familiekring of met vrienden is er altijd wel tijd voor het vertellen van verhalen of het samen ophalen van herinneringen.
Het Indisch koken gebeurt samen, de bereiding vormt zodoende onderdeel van dit immaterieel erfgoed. Uitingen van het sociale aspect in de Indische gemeenschap zijn het samen bereiden van de maaltijden met familie, vrienden, kennissen, in publieksbijeenkomsten als Indische festivals en pasars malam.
De oudere generatie heeft door de jaren heen de kennis van de Indische kooktraditie inclusief de vaardigheden en het bereiden ervan aan de jongere generatie(s) doorgegeven. Soms ook het gebruik van vroegere kookattributen als de tjobek (vijzel) voor het fijnmaken van specerijen, het koken van rijst in de rijstpan, het rijgen van satés, of het laagje voor laagje bakken van spekkoek. Indisch koken was maar is nog steeds een sociale aangelegenheid, waarbij de kennis, tradities en vaardigheden met elkaar worden gedeeld en aan elkaar worden doorgegeven.
