Terwijl de gasten zich verzamelen onder het afdak van de Wagenhal in het Nederlands Openluchtmuseum, klinkt er een (voor sommigen) bekend geluid. Het geklos van klompen op klinkers. Een beter moment om het houten schoeisel te dragen is er niet: de presentatie van het AmbachtenLab Klompenmaken deel 2 start bijna. Na enkele korte toespraken mogen de aanwezigen rondkijken in de expositie in de Wagenhal. Daar staan de resultaten van het Ambachtenlab opgesteld of te draaien op schermen. In dit Lab is er namelijk geëxperimenteerd met de klomp door deze naar de digitale wereld te halen.
Zoals de naam zegt, was dit AmbachtenLab een vervolg op Klompenmaken deel 1, waarbij de ontwerpers Marijke Bruggink en Thomas van den Bliek aan het einde van dat Lab tot de conclusie waren gekomen dat de klomp niet meer evolueert. De vorm en het materiaal liggen vast. Vanuit die gedachte werd er een nieuw pad ingeslagen. Wat zouden de mogelijkheden van een digitale klomp zijn?
Iris de Vries, ontwerper en deelnemer aan het Lab, vertelt dat ze geïntrigeerd raakte door de klomp, omdat deze vorm nu ook veel te zien is in de modewereld. Daarnaast zie je dat er veel digitale fashion ontstaat. Er zijn merken die alleen maar digitale schoenen maken. Dat is een interessante ontwikkeling, want die schoenen kan je helemaal niet in het echt dragen. Hier komt het idee vandaan om ook de klomp te digitaliseren. Door een klomp te scannen, te bewerken en animeren en vervolgens te laten printen door de 3D printer, speel je met ideeën over de wisselwerking tussen het digitale en de ‘offline’ wereld.
Ook Paul Hulsenbosch, product designer, wilde meer experimenteren met het idee om digitale producten te maken. Hij voegt daar een duurzame gedachte aan toe. Waar in de ‘echte’ wereld een boom moet groeien en je van het hout een klomp maakt, kan je in de digitale wereld de natuur naar je hand zetten en een boom in de vorm van een klomp laten groeien. Het schijnbare futuristische idee om een echte boom zo te laten groeien, is volgens Paul niet ver weg. Ook speelde de locatie, het Nederlands Openluchtmuseum, een belangrijke rol in het denkproces. De klompen uit de (digitale) collectie van het museum worden geconserveerd, maar kunnen uiteindelijk wel vergaan. In de digitale wereld kunnen producten echter voor altijd worden bewaard.
Hoewel er aan het Lab deel 2 geen klompenmakers deelnamen, is er wel een aantal aanwezig bij de presentatie. Ondernemer Jack van der Voort geeft aan de ontwikkelde klompen interessant te vinden, maar vraagt zich wel af of deze bijdragen aan het commercieel interessant houden van de klomp. In zijn ogen wordt deze kant van het ambacht van klompen maken wel eens vergeten en hij ziet zelf meer mogelijkheden om de klomp als toeristisch product in te zetten.
Dat het klompen maken anno 2022 nog vragen oproept mag duidelijk zijn. Zijn klompen duurzame schoenen? Hoe vermark je de klomp, zodat het ambacht van klompen maken interessant blijft? En in hoeverre zullen we de klomp terug blijven zien in de digitale wereld? Vragen waar volgens de deelnemers nog meer Labs aan gewijd zouden kunnen worden.
Aan dit AmbachtenLab namen de ontwerpers Marijke Bruggink, Thomas van den Bliek, Paul Hulsenbosch en Iris de Vries deel. Vanuit het ROC Rijn IJssel namen de studenten Luuk Span, Fenna van Eldijk, Leanne Posthuma en Nina Sy deel.
De volgende AmbachtenLabs die gepland staan voor het najaar zijn Blauwdrukken en Wol van gescheperde kuddes. Houdt onze website in de gaten voor meer informatie.