Het Bacchusdrieve, of ''verzoepe'' is een Roermondse traditie, waarbij op dinsdag tijdens de vastelaovesperiode de Bacchus (in dit geval een Bacchuspop) in de Roer wordt verzopen en het vastelaovesfeest ten einde komt. Bronnen gaan terug tot 1879 en verwijzingen zelf verder, van oudsher vond het plaats op aswoensdag. Na de Eerste Wereldoorlog werd in 1921 de traditie verboden, onder andere door weerstand tegen ‘bacchanalen’ activiteiten op aswoensdag. Door de tussenkomst van de Tweede Wereldoorlog verdween de traditie uit Roermond tot 1947.
In 1947 werd de Bacchusklup opgericht, waarbij het Bacchusdrieve ook terugkeerde in Roermond, alleen verruilde het aswoensdag in voor de dinsdag. In de jaren is het uitgegroeid tot een volwaardig programma, welke in Roermond de laatste dag van de vastelaovend markeert. De vereniging kenmerkt zich door het eigenzinnige karakter en niet-gebondenheid aan protocollen die de vastelaovesverenigingen met prinsen hanteren. Een pijler zit echter in hun bestaan geijkt; het Bacchusdrieve. In het dagprogramma staat het ‘verzoepe’ van de Bacchus centraal, die niet meer alleen het einde van de vastelaovesperiode markeert, maar ook het aftreden van de jaarlijkse Bacchus die op de zondag van januari wordt uitgeroepen. Over de jaren zijn er samenwerkingen met andere verenigingen in Roermond ontstaan, zoals stadsvastelaovesvereniging D’n Uul en de stadsgarde. Echter blijven de Bacchus, en zijn gelijkende pop, de centrale speler op de dag.
Het Bacchusdrieve bestaat uit een pop, aangekleed met een groene ''bacchusjas'' en hoofddeksel, die door de Bacchus, zijn adjudanten en de stadsprins van D'n Uul, vanaf de Maria Theresiabrug (Stenen Brug) in de Roer wordt gegooid. Voordat de pop de Roer in wordt gegooid wordt speelt het lijflied van de Bacchusklup nog eerst. Zodra de pop het water in is gegaan wordt ook de Bacchus direct ontdaan van zijn pruik, jas en kelk. Hij is dan ook afgetreden.
Voor de leden van de Bacchusklup, maar ook inwoners van Roermond die deelnemen aan deze viering betreft het een traditie die tot ver in de Roermondse geschiedenis terug te vinden is. Verschillende plaatsen in Limburg (en Nederland) kennen gebruiken waarbij een pop wordt verbrand, maar het verzuipen van de Bacchus in de Roer is uniek voor Roermond.