Marnix Heersink was drie jaar oud toen hij begin jaren vijftig vanuit het Achterhoekse Steenderen met zijn ouders en broers naar Canada emigreerde. Zijn vader was als viceconsul actief om Nederlanders te helpen bij hun emigratie naar Canada. Vanwege deze band met Nederland en de (geëmigreerde) Nederlanders is het vaderland nooit uit hun zicht verdwenen.
Marnix studeerde geneeskunde en werd oogarts in de Amerikaanse stad Philadelphia, waar hij ook zijn echtgenote Mary ontmoette. Hij vestigde zich daarna in Alabama, waar hij een aantal oogklinieken heeft opgezet. Ze hebben samen zes kinderen, die ze tweetalig opvoedden en met wie ze regelmatig naar Nederland reizen. In Gelderland, dichtbij de roots van Marnix, wonen hij en Mary een aantal maanden per jaar en genieten ze van de Nederlandse cultuur en van alles wat dit land zo bijzonder voor hen maakt.
U heeft in 2019 een bedrag gedoneerd aan het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland (onderdeel van het Nederlands Openluchtmuseum). Waarom vindt u immaterieel erfgoed – tradities, rituelen, ambachten, festiviteiten – een belangrijke vorm van erfgoed?
Wat Nederland voor ons bijzonder maakt, is, naast de mooie landschappen en de rijke historie, met name het feit dat cultuuruitingen door de Nederlanders nauwgezet worden onderhouden, en dat men tradities in ere houdt die die het verleden, heden en de toekomst met elkaar verbinden.
Het zijn de mensen in de diverse gemeenschappen die ervoor zorgen dat de rituelen en gebruiken die het kleine Nederland zo veelzijdig maken, niet verloren gaan.
U bent begunstiger van het project Immaterieel Erfgoed Spotten. Hiermee wordt immaterieel erfgoed het hele jaar rond zichtbaar. Via QR-codes kan iedereen (digitaal) kennismaken met lokale immateriële cultuuruitingen. Welk aspect van dit project spreekt u het meest aan?
Wat mij in het bijzonder aanspreekt is dat je op deze manier een koppeling maakt tussen een bepaalde locatie en het immaterieel erfgoed dat op die locatie plaatsvindt, of plaatsgevonden heeft.
Er gaat natuurlijk niets boven het ‘live’ meemaken, maar de QR code met de bijbehorende online omgeving is een goede manier om op een bepaalde plek een sfeerbeeld te krijgen van het erfgoed dat lokaal van belang is.
U heeft enkele jaren geleden bijgedragen aan een bijzondere presentatie in het Nederlands Openluchtmuseum. Kunt u daar iets meer over vertellen?
Het Nederlands Openluchtmuseum heeft een tentoonstelling “Wij gaan naar Canada” opgezet die een treffend tijdsbeeld weergeeft rondom de emigratie van vele families vanuit Nederland.
Wij zijn blij dat we deze expositie hebben mogen ondersteunen, waarbij veel materiaal is opgenomen dat bewaard is gebleven in de archieven van mijn ouders evenals de vele herinneringen van mijn familie en andere emigranten.
De manier waarop de expositie is uitgewerkt, is een mooi voorbeeld van hoe consciëntieus en professioneel het Nederlands Openluchtmuseum omgaat met het Nederlands erfgoed. Het is daarom ook altijd een plezier om Amerikaanse gasten er mee naar toe te nemen om kennis te laten maken met de Nederlandse historie en cultuur.