De draak laat op zich wachten. Samen met 2500 toeschouwers zitten Jet Bakels en Susanne Bergwerff-Verburg van KIEN op de tribune van wat ongetwijfeld het grootste openluchtpodium van Nederland is. We kijken uit op een weidse zandvlakte, met een prachtig decor van stadsmuren, een paleis en dorpse elementen. Hier lopen en hollen de spelers, galopperen de paarden, drommen families bij elkaar, en discussiëren de hoofdrolspelers – opmerkelijk goed verstaanbaar in deze enorme ruimte.
Belangrijkste figuren in het drama zijn de koning, zijn dochter Aja en de dorpsheld Wil met zijn lievelingsschaap Belleke. Het is Belleke die het drama in gang zet, want zij is het laatste schaap dat nog niet, op last van de koning, aan de draak is geofferd. Als het haar beurt is, komt Wil in opstand. Die hele draak, bestaat die wel? Niemand heeft hem toch ooit gezien? Is het geen hersenspinsel, een middel om de bevolking onder de duim te houden? Onder leiding van Wil en de koningsdochter komen de dorpelingen in opstand. De koning stapelt leugen op leugen, of heeft ‘geen actieve herinnering’ meer (een van de welkome grapjes die verwijzen naar de politiek of de lokale verhoudingen). Bij elke leugen brokkelt zijn paleis, d.m.v. een ingenieuze projectie, verder af. Wanneer uiteindelijk de draak toch verschijnt blijkt het een angstaanjagend levensechte, vuurspuwende constructie, gemaakt door Serpentia de kwade genius.
Gelukkig komt Ridder Joris aan gegaloppeerd en verslaat de draak, zoals het in de oude overleveringen wordt verteld. Het goede overwint, en de boodschap van deze prachtige, in Limburgs dialect gespeelde opvoering, is dan ook “Geluif in’t goeje”.
Dat ‘goeje’ zit hem voor het dorp, zo klinkt het overal, vooral in de saamhorigheid. Voor de trotse burgemeester Bob Vostermans is het de eerste keer dat hij het draaksteken mag bijwonen (en een klein rolletje mag spelen). Stralend prijst hij de gemeenschapszin van het dorp: "Met het Draaksteken laten we zien wat we samen kunnen doen!”. Ook voorzitter Hans van Kruchten spreekt zijn trots uit naar iedereen die een bijdrage levert en vertelt dat er gewerkt wordt aan een Europese Draken Route. Daarbij willen we de professionaliteit van de door vrijwilligers gerunde organisatie niet ongenoemd laten: van decor tot kostuums, van bewegwijzering tot PR en de vereende kracht om van een weiland een heus openluchttheater te maken.
Tot slot spatte het plezier van de bijna 500 acteurs er vanaf. Als toeschouwer zie je het: de kinderen die al meedoen met de volwassenen, gezinnen die samen de draak bevechten, ouderen die 7, of 14, of nog veel langer geleden als jonge man of vrouw een rol speelden. Het is ook voor buitenstaanders een onvergetelijke ervaring. En we zagen dat zelfs schaap Belleke er veel plezier in had.
Lees hier meer over Draaksteken, dat sinds 2012 is bijgeschreven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland.
Foto's: Stichting Draaksteken Beesel