- Het is een levende cultuuruiting of culturele activiteit die voortgezet wordt door een opeenvolging van beoefenaars: van generatie op generatie en van persoon op persoon.
- De beoefenaars erkennen deze cultuur zelf als immaterieel erfgoed.
- Het is dynamisch erfgoed: de beheerders en beoefenaars zijn zich bewust van de veranderingen in het verleden en staan open voor mogelijke veranderingen in de toekomst.
- Het immaterieel erfgoed wordt aangemeld voor het Netwerk door een beoefenaar, beheerder of direct betrokkene.
- Het immaterieel erfgoed is niet in strijd met de internationale mensenrechtenverdragen, botst niet met de Nederlandse wetgeving en druist niet in tegen langdurig ontmoedigingsbeleid van de rijksoverheid.
- Het welzijn van dieren wordt niet geschaad.
Een bepaald gedachtegoed levend houden an sich is géén activiteit en is daarom geen immaterieel erfgoed volgens de definitie van UNESCO. Bepaalde sociale praktijken/activiteiten die hiermee samenhangen of uit dat gedachtegoed voortvloeien kunnen wél immaterieel erfgoed zijn. Bijvoorbeeld: het katholieke geloof is géén immaterieel erfgoed, een processie kan dat wel zijn.
Het gebruiken of consumeren van een product an sich is geen culturele activiteit en daarom geen immaterieel erfgoed. Het geheel van activiteiten eromheen/samen kan wel immaterieel erfgoed zijn. Bijvoorbeeld: kaas eten op zich is geen immaterieel erfgoed, maar ‘kaascultuur’: kaas maken, het eten van kaas op specifieke momenten etc. kan dat wel zijn.
Immaterieel erfgoed waar discussie over is, dat schuurt, ofwel controversieel immaterieel erfgoed, kan worden aangemeld voor het Netwerk, mits het niet indruist tegen Nederlandse wetgeving, internationale mensenrechtenverdragen of tegen langdurig (niet aan een kabinetsperiode gebonden) ontmoedigingsbeleid van de rijksoverheid.