De Cultuur van de Piratenmuziek kenmerkt zich door een grote groep mensen die muziek uitzenden en beluisteren via internet of tijdens feesten. Het betreft de legale activiteiten die voortgekomen zijn vanuit de illegale etherpiraterij.
De muziek bestaat grotendeels uit Nederlandstalige muziek, bands uit de jaren 60, 70 en 80, Duitse schlagers en polka's. Het gaat om muziek die bijna niet via de reguliere radiostations te horen is.
Piraat worden is met de komst van internetradio veel makkelijker geworden. Iedereen met de geschikte apparatuur kan besluiten om via internet te gaan uitzenden en is daarmee piraat.
De grotere legale internetstations zijn vaak groepen piraten die allen een deel van de programmering voor hun rekening nemen om zodoende een dagvullend programma te kunnen realiseren. Deze piraten draaien vanuit zolderkamers, schuurtjes en blokhutten in en rondom hun huis. Hun studio's zijn vaak sfeervol aangekleed en in de uitzendingen is vaak te horen dat de studio vol zit met bezoekers.
De luisteraars sturen vaak verzoekjes naar de piraat die deze in de uitzending bespreekt met een praatplaat. De piraat richt zich heel direct tot de luisteraar, bijvoorbeeld door te vragen of de ontvangst goed is of met de vraag naar een groet, verzoek of reactie. Ook het contact tussen de artiesten en de fans is zeer nauw. Veel artiesten hebben direct contact met hun fans en de internetstations. Artiesten die in de piratenwereld enorm populair zijn, zijn daarbuiten vaak nauwelijks bekend. De piratenmuziek is te horen in bijna iedere sportkantine, werkplaats en bouwplaats in Noord en Oost Nederland. Dat neemt niet weg dat er ook in andere delen van Nederland liefhebbers zijn van de piratenmuziek.
Het uitzenden is niet het enige wat bij de Cultuur van de Piratenmuziek hoort. In Noord- en Oost-Nederland is bij bijna ieder dorpsfeest piratenmuziek te horen. Sommige feesten zijn jaarlijks, waarbij het Twentse Piratenfeest in Rossum de grootste is.