Ik ben kunstenaar en gebiologeerd door ‘huid’. Om de relatie tussen huid en het omringend landschap te onderzoeken verduurzaam ik huiden met grondstoffen die ik in het landschap om mij heen vind: het plantaardig leerlooien.
Van oudsher wordt leder gelooid door een huid bloot te stellen aan looistoffen die in plantaardig materiaal voorkomen. Deze looistoffen zorgen ervoor dat een bederfelijke, rauwe huid wordt getransformeerd tot een duurzaam en levendig materiaal dat we leder noemen.
Bij dit traditioneel leerlooien worden rauwe huiden samen met vermalen, plantaardig materiaal in een kuip gelegd. Door water aan deze kuip toe te voegen kunnen de looistoffen uit het plantaardig materiaal langzaam in de huid doordringen en zich hieraan hechten. De looistoffen maken de eiwitten waaruit de huid is opgebouwd onoplosbaar en dit proces noemt men looien. Dit traditionele kuip-looien kost veel tijd. Het kan wel 12 maanden duren om van een verse huid tot een mooi stuk leder te komen. Rond 1900 werd in Nederland chroom als looistof geïntroduceerd. Met chroom kan de looier een huid vele malen sneller en makkelijker looien. Het duurde dan ook niet lang voordat chroom het traditionele plantaardig looien verving. Het traditioneel leerlooien raakt in vergetelheid en daarmee is ook het landschap uit het leder verdwenen.
Er zijn vele bomen en planten die van nature een hoge hoeveelheid looistof in zich dragen en daarmee geschikt zijn om leder mee te looien. Traditioneel werd er voornamelijk inheemse vegetatie gebruikt in de leerlooierij, omdat dit simpelweg het makkelijkst voor handen was. Elke boom of plant geeft een eigen set aan kleuren en kwaliteiten mee aan het leder. Hierdoor is een reflectie van het landschap waaruit het leder is voorgekomen terug te zien in het materiaal. Dat een huid is verduurzaamd met vegetatie die hem tijdens zijn leven heeft omringt, heeft iets heel existentieels. Het gaat over een plaats waar geleefd is en hoe dit een identiteit genereert.
Ik struin door het hedendaagse Hollandse landschap en oogst lokale vegetatie. De looistof die ik uit deze schorsen, bladeren, hout, wortels, gallen en schillen haal, gebruik ik om huiden mee te looien. Ik pas methoden en grondstoffen toe die men in het verleden gebruikte en biedt hier met nieuwe kennis en hedendaags beschikbare grondstoffen en frisse kijk op.
Van de huiden die ik in mijn atelier looi maak ik autonome kunstwerken en werk in opdracht.