Uit mijnen, in met name Italië, worden grote brokken graniet en marmer gehaald. Deze grote brokken worden verzaagd tot platen. Deze platen worden gebruikt voor producten van marmer of graniet (bijv. tegels, traptreden, wandbekleding, aanrechten). Het restmateriaal van deze platen wordt vergruisd tot korrels in verschillende groftes. Deze korrels, verkrijgbaar in vele kleuren, worden gebruikt om terrazzo producten (aanrechten, vloeren, straatmeubilair, kunstwerken) te maken.
De klant kiest een kleur naar zijn smaak. Bij die kleur hoort een recept. Het recept wordt door de terrazzowerker aangehouden tijdens het maken van het terrazzo product, sommige recepten zijn al meer dan 100 jaar oud. Bij het maken van een terrazzo aanrecht wordt eerst een mal gemaakt n.a.v. de tekening van de keuken. Vervolgens worden de korrels, behorende bij de gekozen terrazzo-kleur, gemengd met cement en water. Dit wordt een "brij". Deze "brij" wordt vervolgens in de mal gegoten.
Is het mengsel hard geworden? Dan gaat de mal eraf en wordt het aanrecht verplaatst naar de cnc-steenbewerkingsmachine. Deze machine slijpt een laagje van het aanrecht af waardoor je de (gekleurde) steentjes te zien krijgt. Na slijpen en polijsten wordt het aanrecht geïmpregneerd en in de boenwas gezet en is het klaar voor montage bij de klant.
Terrazzo is een eeuwenoud ambacht. Ontstaan in Italië in de 15e eeuw en in begin 1900 geïntroduceerd in Nederland. Het ambacht werd meegebracht door Italiaanse terrazzowerkers die zich hier vestigden. In het begin noemden deze vakmensen zich granitowerkers (de benaming granito wordt nog steeds gebruikt). Later gingen zij zichzelf terrazzowerkers noemen. Het terrazzo ambacht werd later ook geleerd door Nederlanders en tot op de dag van vandaag nog steeds voortgezet.
In de 15e eeuw werd in Italië veel marmer en graniet gebruikt bij de bouw van kerken. Het restmateriaal stortte men in betonnen vloeren. Als op de vloeren veel gelopen werd, raakten ze als het ware gepolijst, waardoor de stukjes marmer en graniet zichtbaar werden. Men vond dit zo mooi dat er ook andere producten van werden gemaakt. Marmer en graniet werd toen in klei gedrukt en met platte stenen werden oneffenheden weggeslepen. Om beter gebruik te kunnen maken van hun lichaamsgewicht werd een lange steel met aan het eind een slijpsteen uitgevonden. De Galera. Later gingen de terrazzowerkers handmatig machinaal schuren. Deze wijze van schuren en slijpen wordt momenteel door vele terrazzowerkers nog steeds gedaan.
