Zo’n zestig jaar geleden werd in Nederland de eerste ‘Molukse wijk’ gebouwd. De terugkeer van een grote groep Molukkers naar de Molukken was volgens de Nederlandse regering in de jaren '50 onmogelijk. De Commissie Verwey-Jonker stelde daarom eind jaren '50 speciale Molukse woonwijken voor inclusief nabijgelegen kerk of moskee voor ongeveer 50 gezinnen per gemeente in de buurt van industriële werkgelegenheid. Het doel was om de Molukkers bewust niet te laten integreren en vooral deze wijken op afgelegen locaties te bouwen, omdat de maatschappelijke risico's te groot zouden zijn. Voor zowel de Nederlandse samenleving als de Molukkers zelf.
Vandaag de dag bestaan deze wijken nog steeds. Zo'n Molukse wijk kenmerkt zich vooral als een eco-systeem waarin saamhorigheid, gastvrijheid, familiebanden aanhalen, naar elkaar omkijken en gezamenlijkheid centraal staan. Deze culturele waarden worden tot de dag van vandaag doorgegeven aan opgroeiende kinderen in de Molukse wijk. De Molukse wijk en alles wat ermee samenhangt is een stukje herkenning. Het zijn niet enkel huizen van steen, maar een stukje eigen cultuur dat voor velen in dit land zo wezenlijk is.
